το blog παρουσιάζει φωτογραφικά και (όχι μόνο) παιχνιδάκια

photogame XI |όνειρο είδες; | 11 άρης

Posted on 11 Μαρτίου, 2014 by ikostar

Ξυπνάω και τι να δω, η τουαλέτα έγινε ένα όμορφο δάσος, τσιμπιέμαι μήπως ακόμα ονειρεύομαι, μπα δεν βαριέσαι και να ονειρεύομαι θα κάτσω εδώ που είναι καλύτερα

Βαθμολογία:

photogame XI |όνειρο είδες; | 10 σταυρούλα

Posted on 9 Μαρτίου, 2014 by ikostar

Βαθμολογία:

photogame XI |όνειρο είδες; | 09 κατερίνα

Posted on 6 Μαρτίου, 2014 by ikostar

Κάθε πρωί ξυπνάω απο τα όνειρα που βλέπω με μια ενοχλητική αίσθηση οτι κατουριέμαι. Οπότε κατεβαίνω απ’τα σύννεφα και πάω στην τουαλέτα, με τα όνειρα ακόμα φρέσκα στο μυαλό. Καμιά φορά τραβάω το καζανάκι χωρίς να προσέξω οτι έπεσαν … Συνέχεια →

Βαθμολογία:

photogame XI |όνειρο είδες; | 08 λένα

Posted on 2 Μαρτίου, 2014 by ikostar

Προσγειώθηκα στα σύννεφα της Ελβετίας, τα μοναδικά στον κόσμο που μπορείς να σταθείς και να παίξεις επάνω τους χωρίς τον κίνδυνο να πέσεις. Αγαπημένη μου Χάιντι, ηρωίδα των παιδικών μου χρόνων, επιτέλους ήρθα.

– Χάιντι !!!!

Κι εσύ εδώ;

Βαθμολογία:

photogame XI |όνειρο είδες; | 07 ελένη

Posted on 27 Φεβρουαρίου, 2014 by ikostar

– Έφυγες;

– Θα γυρίσω..

…

«Το να επιστρέφεις εκεί που ξεκίνησες,

δεν είναι το ίδιο με το να μην έχεις φύγει ποτέ»

Terry Pratchett

Βαθμολογία:

photogame XI |όνειρο είδες; | 06 χαρά

Posted on 25 Φεβρουαρίου, 2014 by ikostar

-Ρε συ, δεν πετάγεσαι να δεις γιατί δεν ανάβει το φως;

-ΟΚ. Πάω.

Βαθμολογία:

photogame XI |όνειρο είδες; | 05 γεωργία

Posted on 21 Φεβρουαρίου, 2014 by ikostar

Βαθμολογία:

photogame XI |όνειρο είδες; | 04 μίκα

Posted on 17 Φεβρουαρίου, 2014 by ikostar

«Αχτίνες φωτός, σταγόνες τυχαίες συναντήσεις με την ομορφιά …

Όπου το όνειρο και η πραγματικότητα γίνονται ένα μεταμορφώνοντας

μας μια μαγική στιγμή, βγάζοντας μας από τα όρια του μικρόκοσμου μας

Φωτίζοντας το σκοτάδι!!!»

Βαθμολογία:

photogame XI |όνειρο είδες; | 03 φανή

Posted on 11 Φεβρουαρίου, 2014 by ikostar

Βαθμολογία:

photogame XI |όνειρο είδες; | 02 αρτέμης

Posted on 10 Φεβρουαρίου, 2014 by ikostar

Η ίδια προσπάθεια για να θυμηθώ σβήνει όλα εκείνα που υπάρχουν για να θυμηθώ, δεν τολμάω να κουνηθώ επειδή δεν ξέρω αν είμαι ο ίδιος που κινούμαι στο σκοτάδι ή το σκοτάδι που κινείται μέσα μου. Έχω την εντύπωση πως εκεί έξω συντελείται μια τεράστια κατολίσθηση, σαν να έχει σπάσει κάτι στους αρμούς που συγκρατούν την ίδια την πραγματικότητα.